Od czego wzięła się nazwa Barbórka?
4 grudnia obchodzimy doroczne święto górników, znane jako Barbórka. Nazwa tego dnia pochodzi od imienia świętej Barbary, a pierwotnie było to wyłącznie święto o charakterze religijnym. Już w średniowieczu w dniu wspomnienia świętej obowiązywał zakaz pracy, a od około XVIII wieku w Europie zaczęto wprowadzać specjalne zwyczaje związane z tym dniem.
Patronką górników jest Barbara z Nikomedii, męczennica żyjąca w III wieku naszej ery, uznana za świętą zarówno przez Kościół katolicki, jak i cerkiew prawosławną. Legenda głosi, że Barbara pochodziła z pogańskiej rodziny, przyjęła chrześcijaństwo, a za wierność wierze została ścięta mieczem przez własnego ojca. Wkrótce po tym zdarzeniu jej oprawcę uderzył piorun, co sprawiło, że Barbara stała się symbolem bezpiecznej i godnej śmierci oraz opiekunką trudnej i niebezpiecznej pracy. Od wieków jej kult otaczają szczególnie osoby narażone na ryzyko zawodowe, w tym górnicy.
Warto dodać, że Barbórkę obchodzą nie tylko górnicy – święto to jest również ważne dla geologów i wszystkich, którzy wykonują zawody związane z poszukiwaniem i wydobyciem surowców naturalnych, w tym paliw kopalnych. To dzień pełen tradycji, mszy, parad orkiestr górniczych i symbolicznego oddania hołdu pracy w trudnych i niebezpiecznych warunkach.
Co się robi w Barbórkę?
Zgodnie z tradycją Barbórka rozpoczyna się poranną uroczystą mszą 4 grudnia w kościele lub w cechowni, przy figurze św. Barbary. Następnie orkiestra górnicza maszeruje grając nie tylko swój hymn w osiedlach zamieszkanych przez górników i ich rodziny oraz pod domami dyrekcji.
Tego dnia odbywają się uroczyste akademie oraz spotkania. Z okazji Barbórki organizowane są również: koncerty, występy artystyczne, zabawy oraz bale, w których uczestniczą całe rodziny górnicze.
Jednak to nie wszystkie tradycje, które związane są z Barbórką. Historia wielu z nich sięga kilkaset lat wstecz. Rozwiąż quiz, by poznać poziom swojej wiedzy na temat barbórkowych tradycji.