Niezwykłe odkrycie w Bytomiu. Dokonano go podczas renowacji kościoła
Podczas prac renowacyjnych w kościele św. Wojciecha w Bytomiu archeolodzy natknęli się na kolejne intrygujące znalezisko – szkielet, który najprawdopodobniej należał do kobiety. Na jej czaszce zachowały się fragmenty metalowej ozdoby, która może być wiankiem, siateczką lub tzw. „Koroną Śmierci” (Totenkrone) – symbolicznym nakryciem głowy, często umieszczanym w grobach zaręczonych kobiet, które zmarły przed ślubem.
Ozdoba może świadczyć o wysokim statusie społecznym zmarłej, należącej prawdopodobnie do mieszczańskiej elity – kupców, rzemieślników lub zamożnych mieszczan. Grób odkryto w tej samej części świątyni, gdzie wcześniej znaleziono cztery inne szkielety, w tym szczątki trojga dzieci.
Dzięki współpracy, jaką nawiązało Muzeum Górnośląskie z Politechniką Śląską w Gliwicach, antropologami z Wydziału Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych Uniwersytetu w Toruniu oraz Instytutem Historii Uniwersytetu Śląskiego szkielet zostanie poddany szczegółowym badaniom, które powinny dać nam odpowiedź, z jakiego okresu pochodzą odkryte kości, jak również kim była pochowana osoba – mówi Jarosław Święcicki, archeolog zespołu badawczego z Oddziału Górnośląskiego Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich oraz Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, który obecnie pełni nadzór archeologiczny nad prowadzonymi w kościele pracami.
Zobaczcie zdjęcia tego niezwykłego znaleziska w galerii.
To kolejne odkrycie archeologiczne w Bytomiu
Renowacja kościoła św. Wojciecha w Bytomiu nieustannie dostarcza nowych odkryć architektonicznych i archeologicznych. W trakcie prac odsłonięto mury świątyni pochodzące najprawdopodobniej z XIV wieku oraz ślady kolejnych przebudów – od XV wieku aż po czasy współczesne. Wśród znalezisk znalazły się m.in. zamurowane elementy portalu po obu stronach kruchty północnej oraz dawne wejście w ścianie zakrystii, które mogło pełnić funkcję remizy w XIX wieku.
Jak podkreśla historyk Tomasz Sanecki, obecny kościół najpewniej wzniesiono w XV wieku, na miejscu wcześniejszej, drewnianej świątyni i klasztoru franciszkanów, założonych tu w 1258 roku przez księcia opolskiego Władysława.
W trakcie prac odsłonięto również ostrołukowy otwór furty, która mogła funkcjonować do XVIII wieku, a także pierwotny układ przypór, strukturę ścian i obrys okien odkryte w czerwcu 2025 roku od strony ul. Józefczaka. W lipcu natomiast archeolodzy odnaleźli cztery szkielety dzieci, otoczone miedzianymi i brązowymi ozdobami, ceramiką z XIII–XIV wieku oraz fragmentami konstrukcji z dokładnie obrobionych kamiennych bloków.
