Tu na Śląsku serca mają z chleba. Miłość do tego wypieku łączy całe pokolenia

Najsmaczniejsza tradycja w woj. śląskim 

Święto chleba odbyło się po raz pierwszy w Strzebiniu w 2010 roku. Strzebiń to wieś sołecka położona w gminie Koszęcin (pow. lubliniecki). Za organizację święta odpowiada Stowarzyszenie Rozwoju Strzebiń. Święto m pokazać, zwłaszcza młodym osobom, istotę symboliki chleba, która w dzisiejszych czasach jest nieco zapomniana. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że w całym święcie chodzi też o naukę do niego szacunku.

Zwykle wydarzenie organizowane jest za Domem Kultury w Strzebiniu, ale od tej zasady zdarzają się wyjątki. Przykładowo w 2015 roku Święto Chleba odbyło się na boisku LKS Viktoria Strzebiń.

Od samego początku akcję wspiera Remigiusz Rączka, znany śląski kucharz, który przed zgromadzoną publiczności prezentuje kulinarne show. Podczas czwartej edycji przygotował krupniok z grzankami i pastę tymiankową, cztery lata później zaprezentował, jak się robi pastę z gęsich wątróbek i zapiekanki.

Tradycje w województwie śląskim. Tak wygląda Święto Chleba w Strzebini

Święto Chleba w Strzebini łączy pokolenia przy pomocy pieczywa, tańca i muzyki

Święto Chleba wypełniają różnorodne atrakcje. Na scenie występują lokalni artyści z różnych dyscyplin. Czasem publiczność podziwia mażoretki, innym razem zespoły ludowe prezentują swoje umiejętności taneczno-muzyczne. Swoje "5 minut" na Święcie Chleba mieli także komicy z Kabaretu Kafliki, którzy w 2013 roku dali taki występ, że podobno niektórzy goście śmieją się do dzisiaj.

Jednym z najważniejszych punktów programu jest konkurs "Tradycyjny Chleb z Domowego Pieca". Poza tym ochotnicy rywalizują w innych dyscyplinach związanych z gotowaniem, takich jak kulanie nudli. Na zakończenie zawsze jest organizowana zabawa taneczna, która przy pomocy najpopularniejszych hitów łączy pokolenia na parkiecie.

Święto chleba z roku na rok zyskuje popularność nie tylko w Strzebini, ale w całej Polsce. Wynika to z tego, że tradycyjny chleb stanowi nadal ważną część polskiej, a przede wszystkim wiejskiej kultury, o której w wielu miejscowościach zwyczajnie zapomniano.