Wakacje PRL: kemping, gitara i puszka paprykarza. To wakacje naszych rodziców. Co się zmieniło?

Wypoczynek w PRL-u - góry, Bałtyk, Mazury

W czasach PRL-u wakacje spędzano głównie w Polsce. Otrzymanie paszportu na wyjazd za granicę graniczyło z cudem, a i koszt takiej wycieczki był ogromny. Władza zapewniała za to tzw. wczasy pracownicze finansowane z Funduszu Wczasów Pracowniczych, z których w założeniu każdy pracownik mógł skorzystać, ale w rzeczywistości były przyznawane za układy czy prezenty. 

Hotele i pensjonaty nie były drogie, więc wielu decydowało się na wypoczynek na własną rękę - w górach - najczęściej w Zakopanem, na Mazurach - jedną z najpopularniejszych miejscowości turystycznych w tym regionie były Mikołajki, nad Bałtykiem - w Kołobrzegu, Sopocie, Międzyzdrojach. Sporą popularnością w rejonach górskich i nie tylko cieszyły się także uzdrowiska: Krynica Zdrój, Wysowa Zdrój czy Ciechocinek.

Ogniska z gitarą na kempingach i...smak paprykarza. Kto pamięta?

Spano w domkach letniskowych lub w namiotach na kempingach, obcując tam z przyrodą i bawiąc się przy ogniskach w towarzystwie do białego rana. Niektórzy wynajmowali pokoje.

W górach chętnie spacerowano Krupówkami, smakowano góralskich potraw w lokalnych karczmach, popularne były wędrówki po górach. Na Mazurach wczasowicze opalali się, żeglowali, łowili ryby, a w kurortach nad morzem korzystali także z bogatej oferty kulturalnej.  W Kołobrzegu odbywał się słynny Festiwal Piosenki Żołnierskiej. 

Dzieci i młodzież z kolei wyjeżdżały na kolonie letnie, 3-4-tygodniowe, organizowane w budynkach szkolnych i schroniskowych, były też organizowane obozy harcerskie, na których prym w menu wiódł paprykarz szczeciński. 

Powróćmy wspomnieniami do lat 50-90 XX wieku. Zobaczcie, jak wczasowicze spędzali czas latem. W galerii prezentujemy zdjęcia, które pochodzą z zasobu Narodowego Archiwum Cyfrowego. 

57 zdjęć

i