Zakończono pierwszy etap konserwacji XVI-wiecznego kościoła w Bielowicku
Pierwszy etap prac konserwatorskich przy XVI-wiecznym, drewnianym kościele św. Wawrzyńca w Bielowicku, niedaleko Bielska-Białej, dobiegł końca. Jak poinformowała diecezja bielsko-żywiecka, najważniejszym elementem zakończonego etapu była wymiana gontowego pokrycia dachu.
Kościół św. Wawrzyńca uznawany jest za jeden z najcenniejszych drewnianych zabytków sakralnych na Śląsku Cieszyńskim. Diecezjalny konserwator zabytków ks. dr Szymon Tracz przekazał, że renowacja objęła m.in. wymianę gontów oraz szalunku ścian bocznych i sobót w części prezbiterium. Dotychczasowe drewno świerkowe zastąpiono trwalszym modrzewiowym, co ma zapewnić dłuższą ochronę konstrukcji.
Prace pozwoliły zabezpieczyć najstarsze fragmenty kościoła, w tym prezbiterium z połowy XVI wieku. Całość wykonano tradycyjnymi metodami ciesielskimi, aby zachować autentyczny charakter tej wyjątkowej świątyni – podkreślił ks. dr Tracz, cytowany przez diecezjalne media.
Renowacja została zrealizowana dzięki wsparciu proboszcza parafii, ks. Janusza Płatka, oraz zaangażowaniu miejscowych parafian
Polecany artykuł:
Oto historia perły Śląska Cieszyńskiego
Parafia katolicka w Bielowicku istniała już w XVI wieku, choć pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z dokumentu biskupa wrocławskiego Wawrzyńca z 1223 roku. Już wtedy prawdopodobnie funkcjonowała tam parafia, choć oficjalne źródła podają jej istnienie dopiero od początku XVI wieku.
W czasach reformacji miejscowy kościół przeszedł w ręce społeczności luterańskiej, a po powrocie do katolików w 1652 roku nie odtworzono samodzielnej parafii – świątynia stała się filią parafii w Skoczowie, a od 1785 roku – parafii w Grodźcu.
Długotrwałe badania dendrochronologiczne wykazały, że prezbiterium i nawa powstały w 1542 roku, natomiast wieża została dobudowana w XVII wieku. Pierwotnie prezbiterium przykrywał płaski strop, a obecna pozorna kolebka pochodzi z remontu z 1773 roku. Nie udało się jednoznacznie określić daty wzniesienia wieżyczki dzwonnej nad nawą, ponieważ drewno tej konstrukcji nie nadawało się do badań, natomiast prawdopodobnie rekonsekracja kościoła miała miejsce w 1701 roku.
Drewniana konstrukcja zrębowa, barokowa wieża i otaczające soboty sprawiają, że świątynia stanowi znakomity przykład harmonijnego połączenia tradycyjnej techniki budowlanej z artystycznym pięknem. Każdy etap prac konserwatorskich jest niezmiernie istotny dla zachowania dziedzictwa kulturowego regionu – podkreślił diecezjalny konserwator ks. dr Szymon Tracz.
Zobaczcie zdjęcia kościoła w galerii poniżej.
