Narodowy Dzień Powstań Śląskich w Katowicach. Tak uczczono pamięć bohaterów

W czwartek, pod Pomnikiem Powstańców Śląskich w Katowicach, odbyły się uroczyste obchody Narodowego Dnia Powstań Śląskich. Organizatorem wydarzenia był Śląski Urząd Wojewódzki. Uczestnicy oddali hołd przodkom i ich bohaterskim zrywom.

O godzinie 9:00 rozpoczął się uroczysty apel, po którym złożono kwiaty.

"Bądźcie z nami tego dnia. Wspólnie pokażmy, że odwaga i ofiara Powstańców Śląskich są żywe w naszej pamięci" – apelował wojewoda Marek Wójcik.

Na apel wojewody odpowiedziały organizacje kombatanckie i delegacje organizacji patriotycznych. Mieszkańcy nie dopisali. 

Powstania Śląskie – dlaczego pamięć o nich jest tak ważna?

Powstania śląskie to kluczowy element historii II RP i regionalnej tożsamości Górnego Śląska – zryw, który doprowadził do przyłączenia strategicznego regionu do Polski. Ich ocena jest niejednoznaczna, a kontrowersje dotyczące natury zrywów, arbitralności decyzji mocarstw oraz sporów o sposób ich upamiętnienia pokazują, że historia nadal budzi gorące emocje i dyskusje.

Powstania śląskie to nie tylko historia, ale również fundament tożsamości Górnego Śląska. Pamięć o bohaterach, którzy walczyli o polskość tego regionu, jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Obchody Narodowego Dnia Powstań Śląskich są okazją do oddania hołdu tym, którzy poświęcili swoje życie dla wolnej Polski.

20 czerwca 1922 r. do Katowic uroczyście wkroczyły oddziały Wojska Polskiego dowodzone przez gen. Stanisława Szeptyckiego.

Inscenizacja wjazdu Wojska Polskiego do Katowic upamiętnia te wydarzenia

Zobaczcie zdjęcia

Czym były Powstania Śląskie? Krótka historia zrywów

Powstania śląskie to trzy zrywy zbrojne, które miały miejsce na Górnym Śląsku w latach 1919–1921. Lokalna ludność polska walczyła o przyłączenie regionu do odrodzonej II Rzeczypospolitej.

Historyk prof. Zygmunt Woźniczka podkreślał, że region ten „był perłą Niemiec w XIX wieku” i odzyskanie go było wielkim sukcesem II RP.

Trzy Powstania Śląskie – daty i najważniejsze informacje

• I powstanie śląskie (16–24 sierpnia 1919): Spontaniczny strajk-zamach zapoczątkowany przez masakrę górników w Mysłowicach. Wojsko niemieckie otworzyło ogień 15 sierpnia, zabijając m.in. siedem osób, dwie kobiety i trzynastoletnie dziecko. Powstańcy nie dostali wsparcia polskiego rządu (zaangażowanego na froncie z bolszewikami), więc powstanie zakończyło się po tygodniu.
• II powstanie śląskie (19–25 sierpnia 1920): Bardziej zorganizowane, zorganizowane przez POW i dowództwo Wojciecha Korfantego. Celem było usunięcie niemieckiej policji (Sipo) i ustanowienie polskiej administracji wewnątrz obszaru plebiscytowego.
• III powstanie śląskie (2 maja – 5 lipca 1921): Skierowane przeciw niekorzystnemu wynikowi plebiscytu (59,6 % głosów za Niemcami). Była to największa i najkrwawsza odsłona. Starcia m.in. pod Górą Świętej Anny – straty to blisko 1 500 powstańców.

Jak Powstania Śląskie wpłynęły na podział regionu? Konsekwencje zrywów

Mocarstwa zdecydowały o korzystnym dla Polski przydziale terenu spornych ziem wraz z Katowicami. Od lutego do kwietnia 1922 r. w Genewie toczyły się prace przygotowawcze do podpisania Konwencji niemiecko-polskiej dotyczącej Górnego Śląska. Regulowała ona każdy aspekt życia społecznego, prawnego i ekonomicznego na podzielonym Śląsku. Na jej mocy utworzono Górnośląską Komisję Mieszaną i Górnośląski Trybunał Rozjemczy.

Ostatecznie Rada Ligi Narodów i Rada Ambasadorów przyznały Rzeczypospolitej 29 proc. terytorium (powiaty katowicki, lubliniecki, pszczyński, rybnicki, świętochłowicki i tarnogórski), 53 z 67 kopalń węgla i 9 z 14 stalowni. Cały proces zwieńczyło wkroczenie oddziałów Wojska Polskiego na czele z gen. Stanisławem Szeptyckim 20 czerwca 1922 r. do Katowic, co było symbolicznym objęciem przyznanej Polsce części Górnego Śląska.