Od czego wzięła się nazwa Barbórka?
4 grudnia jest dorocznym świętem górników, czyli tzw. Barbórką. Nazwa święta pochodzi od imienia Barbary. Na samym początku Barbórka była wyłącznie świętem religijnym. Już w średniowieczu, w dniu wspomnienia świętej nie wolno było pracować, a od około 1700 roku wprowadzono w Europie specjalne, związane z 4 grudnia zwyczaje.
Patronką górników jest Barbara z Nikomedii - męczennica, żyjąca w III wieku naszej ery, która została uznana za świętą przez Kościół katolicki i cerkiew prawosławną. Legenda głosi, że wywodząca się z pogańskiej rodziny Barbara przeszła na wiarę chrześcijańską, za co została ścięta mieczem przez własnego ojca. Tuż po tym zdarzeniu oprawcę raził piorun, a Barbara została okrzyknięta patronką dobrej śmierci i trudnej pracy. Świętą Barbarę od wielu lat czczą osoby, które w swojej pracy są narażone na wybuchy. Jej kult jest wyznawany przede wszystkim w społeczności górników.
Warto przypomnieć, że poza górnikami Barbórkę obchodzą także geolodzy i inne osoby wykonujące zawody związane z poszukiwaniem paliw kopalnych.
Co się robi w Barbórkę?
Zgodnie z tradycją Barbórka rozpoczyna się poranną uroczystą mszą 4 grudnia w kościele lub w cechowni, przy figurze św. Barbary. Następnie orkiestra górnicza maszeruje grając nie tylko swój hymn w osiedlach zamieszkanych przez górników i ich rodziny oraz pod domami dyrekcji.
Tego dnia odbywają się uroczyste akademie oraz spotkania. Z okazji Barbórki organizowane są również: koncerty, występy artystyczne, zabawy oraz bale, w których uczestniczą całe rodziny górnicze.
Jednak to nie wszystkie tradycje, które związane są z Barbórką. Historia wielu z nich sięga kilkaset lat wstecz. Rozwiąż quiz, by poznać poziom swojej wiedzy na temat barbórkowych tradycji.
