- Niestety przegraliśmy wyścig z czasem i z żywiołami; (…) runęła cała przednia ściana oranżerii z częścią podpiwniczenia. Prawdopodobnie pałac będzie nieczynny aż do posprzątania gruzowiska - napisała na swoim Facebooku Fundacja Gniazdo, która opiekuje się ruinami pałacu w Sławikowie.
Przyczyną zawalenia się części obiektu były ulewy, które od weekendu przetaczały się nad powiatem raciborskim. W efekcie ściana nie wytrzymała i runęła. Fundacja Gniazdo przestrzegła za pośrednictwem social mediów, aby nikt w najbliższym czasie nie wchodził na teren pałacu. Zakaz jest bezwzględny.
Historia pałacu w Sławikowie
Zrujnowany po II wojnie światowej XIX-wieczny klasycystyczny pałac w Sławikowie to jeden z trzech w północnej części ziemi raciborskiej zniszczonych pałaców tej skali – obok ruin pałacu rodziny von Eichendorff w pobliskich Łubowicach i odbudowywanego przez prywatnego właściciela pałacu Hansa II Grafa von Henckela-Gaschina z 1826 r. w Krowiarkach. Od kilkunastu lat pałac należy do gminy Rudnik.
Zgodnie z opracowaniem historyka sztuki Henryka Tanerowicza pałac w Sławikowie prawdopodobnie powstał za czasów rycerza Fryderyka von Lautensaca w pierwszej połowie XVIII w. Wiadomo, że za czasów hrabiego Ernsta von Eickstedta, pana w Sławikowie od lat 30. XIX w., doszło do diametralnej przebudowy całego kompleksu.
Za jego czasów dokonano dwóch przebudów: jedna obejmowała przypałacową oranżerię parkowo-ogrodową, a druga – w latach 60. XIX w. – zmiany konstrukcyjno-dekoracyjne pałacu z formy barokowej na klasycystyczny. W przebudowanej bryle pałacowej, zgodnie z duchem późnego klasycyzmu, wykorzystano formy architektoniczne antyczne i nowożytne.
Pałac został przekształcony w obiekt trzykondygnacyjny, o 19 osiach okiennych, z dwiema wieżami od jego strony północnej i południowej. Wieże miały cztery kondygnacje, a do każdej z nich przylegał portyk wejściowy zamknięty łukiem.
Przy budowie pałacu zastosowano wiele stylów architektonicznych, poczynając od wpływów antycznych, jak partenon z reliefami, akroteriony, liście akantu, antefiksy, które zastosowano w zwieńczeniach szczytowych wież i frontonu. Zastosowano w stolarce okiennej w środkowej części fasady maswerki (neogotyk), dokonano również wykończeń nowożytnych.
Pierwsza wzmianka o miejscowości Slavicovo, w której doszło do konsekrowania kościoła św. Jerzego, pochodzi z 1223 r. W 1831 r. majątek nabył pochodzący z Pomorza baron Ernst von Eickstedt. Jego potomkowie posiadali dobra w Sławikowie do 1945 r.
W latach 1945-1954 działał tam PGR, od lat 60. ub. wieku obiekt popadł w ruinę. Po przekształceniach systemowych przez pewien czas miał prywatnego właściciela. W 2006 r. ruinę nabyła gmina Rudnik.
