10. urodziny Muzeum Ognia w Żorach. W programie ogniste show i pokazy strażackie

10. Urodziny Muzeum Ognia w Żorach

Urodziny Muzeum Ognia odbędą się w piątek 8 listopada. Świętowanie rozpocznie się o godz. 16. Tego dnia będzie obowiązywał wstęp wolny dla wszystkich gości. W programie wydarzenia znalazło się mnóstwo atrakcji. Na liście znajdziemy:

• Zwiedzanie wystawy z profesorem Pożogą
• Pokazy strażackie
• Pokazy chemiczne
• Widowiskowy Fire Show

Dodatkowo nie zabraknie słodkości oraz rozmów o przyszłości Muzeum. Dołączcie do nas i razem uczcijmy tę wyjątkową okazję! To doskonały moment, aby odkryć i zobaczyć naszą interaktywną ekspozycję - zachęca Muzeum Ognia w Żorach.

Tak wygląda Muzeum Ognia w Żorach

Historia Muzeum Ognia w Żorach. Jak wygląda muzeum? 

Oficjalne otwarcie Muzeum Ognia w Żorach odbyło się 3 grudnia 2014 roku. Gmach został zaprojektowany przez Barbarę i Oskara Grąbczewskich z OVO Grąbczewscy Architekci. Budynek swoim kształtem i kolorem ma przypominać buchający ogień. Do jego budowy wykorzystano miedź, która swoją barwą przypomina płomienie. Z tego względu elewację trzeba było specjalnie zabezpieczyć, bo miedź ma to do siebie, że z upływem czasu pokrywa się patyną. Pozostałe materiały wykorzystane do budowy to beton, kamienie i szkło.

Budynek był nominowany do wielu nagród, w tym do Nagrody im. Miesa van der Rohe 2017 i Nagrody Roku SARP 2016 dla Najlepszego Obiektu Architektonicznego w Polsce. Projekt zakwalifikował się do finału konkursu Życie w architekturze 2015 dla Najlepszego Obiektu Architektury w Polsce i został wyróżniony w konkursie Architektura Roku Województwa Śląskiego 2016.

Autorem multimedialnej ekspozycji jest Adventure Multimedialne Muzea. To uznana w regionie firma, która była odpowiedzialna za projekty wystaw w Muzeum Browaru Żywiec oraz Nowym Muzeum Śląskim w Katowicach. Całość jest podzielona na pięć stref tematycznych:

• Okiełznanie żywiołu,
• Przez antyk i wieki średnie,
• Pali się,
• Obszar duchowości,
• Mędrca szkiełko i oko.

Wystawa poświęcona jest ogniowi - jego niszczycielskiej sile i metodom jego zwalczania, a także związkom ludzkości z żywiołem i jego wpływie na kulturę. Zwiedzanie poprzedza projekcja filmu "Śladami ognia" Andrzeja Celińskiego, która ma za zadanie wprowadzić gości w odpowiednią atmosferę. Wśród najciekawszych atrakcji wymienić należy m.in. ścianę ognia i ognistą szafę grającą. Ekspozycja jest w pełni interaktywna, goście mogą spróbować m.in. rozpalić ogień olimpijski czy ugasić pożar.

Tragiczna historia Żor. Miasto płonęło kilkadziesiąt razy

Muzeum Ognia w Żorach powstało, by upamiętnić ognistą i tragiczną historię miasta. Początki Żor sięgają XIII wieku, kiedy książę opolski Władysław uzyskał prawa do wsi Żory. Niedługo później wieś zyskała rangę obronnego miasta Civitas Sari i przez wieki była własnością książąt górnośląskich z rodu Piastów. W 1526 roku Żory wraz z całym Śląskiem weszły w skład monarchii habsburskiej, a dwa wieki później znalazły się pod panowaniem pruskim.

Niestety, Żory nie miały szczęścia i wielokrotnie padły ofiarą niszczycielskiej siły ognia. W latach 1522-1882 miasto płonęło ponad 30 razy. Jeden z najbardziej pamiętnych pożarów wybuchł w 1661 roku. Ogień w godzinę strawił zabudowania, pozostawiając jedynie słodownię, kilka domów prywatnych i więzienia.

W 1702 roku pożar strawił rynek, przyległe ulice, wnętrze i nową kopułkę kościoła św. Filipa i Jakuba. W tragedii zginął burmistrz miasta Marcin Scholtz, który zatruł się czadem. Kolejny, tragiczny pożar wybuchł w 1807 roku przy stajni Heimana Labanda. Wówczas spłonęło prawie całe miasto, ogień pochłonął drewniany kościół Najświętszej Marii Panny, synagogę i karczmę, liczne domy i budynki publiczne. Jeszcze gorzej było w 1945 roku, gdy Żory znalazły się na linii frontu radziecko-niemieckiego. W wyniku wojennych walk spłonęło niemal 80 procent miasta.

Po tragicznym pożarze w 1701 roku w mieście powstała tradycja obchodzenia Święta Ogniowego. Podczas tego święta mieszkańcy błagali Boga o odwrócenie od nich klęski pożaru, ochronę przed ogniem i łaskę. Tradycja ta przetrwała ponad 300 lat z krótkimi przerwami, a w 2024 roku została wpisana na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.