Zagłodzili córkę i znęcali się nad nią ze szczególnym okrucieństwem. Spędzą za kratami ćwierć wieku

Uzasadniając w czwartek to rozstrzygnięcie, sędzia Andrzej Tomczyk podkreślił, że zarzuty kasacji były nietrafione i bezzasadne. Sąd Najwyższy podzielił ocenę sądu apelacyjnego, zgodnie z którą rodzice są winni śmierci córki.

– Wiedząc o zbliżającej się nieuchronnie śmierci własnego dziecka, z uwagi na skrajne niedożywienie, wygłodzenie, nie zrobili nic, by je ratować. Niewystarczająco je karmili i poili, pozostawili bez żadnej opieki. Zdawali sobie sprawę, że jak nic nie zrobią, to dziecko umrze. Dziecko umierało w warunkach bytowych urągających ludzkiej godności, a proces tego umierania trwał parę miesięcy – wskazał sąd.

Sędzia Tomczyk przyznał, że trudno znaleźć odniesienie i porównanie do warunków, w których umierała dziewczynka.

– Nawet jeżeliby chcieć powiedzieć, że dziecko przebywało na wysypisku śmieci, to wydaje się, że nawet na tym wysypisku śmieci byłaby o tyle lepsza sytuacja, że byłby przynajmniej dostęp do świeżego powietrza, którego dziecko nie miało w mieszkaniu – zaznaczył sędzia.

Rozstrzygnięte przez SN kasacje dotyczyły wstrząsającej sprawy zabójstwa niepełnosprawnej dziewczynki przez rodziców. Eliza, która miała poważne schorzenia układu nerwowego oraz porażenie czterokończynowe, zmarła w październiku 2017 r. w mieszkaniu jednej z kamienic w Bielsku-Białej. Nie chodziła, nie siadała, nie mogła samodzielnie jeść, trzeba ją było karmić pozaustrojowo. W chwili śmierci dziewczynka była odwodniona, miała zanik tkanki podskórnej i mięśniowej. W ogóle nie opuszczała mieszkania, nie podawano jej też leków.

Sekcja zwłok wykazała, że bezpośrednią przyczyną zgonu było nieleczone zapalenie płuc. Według prokuratury, Eliza umierała przez kilka miesięcy. Dziewczynka leżała w zniszczonym kojcu pełnym ekskrementów, do którego prowadziła wąska ścieżka wydeptana w zalegających śmieciach. W mieszkaniu przebywała też 3-letnia siostra Elizy. Również była niedożywiona.

Prokuratura oskarżyła rodziców o zabójstwo dziecka i domagała się dla obojga dożywocia. W listopadzie 2021 r. Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej skazał ich na 15 lat więzienia. Wyrok ten zaskarżyła zarówno obrona, jak i prokuratura. Orzeczenie zmienił w marcu ubiegłego roku Sąd Apelacyjny w Katowicach i podwyższył wyrok z 15 do 25 lat więzienia. Ocenił przy tym, że zachowanie rodziców było zabójstwem ze szczególnym okrucieństwem, połączonym z wcześniejszym znęcaniem się fizycznym i psychicznym nad Elizą – także noszącym znamiona szczególnego okrucieństwa.

Z tym wyrokiem nie zgodzili się skazani. Ich obrońcy skierowali do SN kasacje, w których wnieśli o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i ponowne rozpatrzenie sprawy przez sąd pierwszej instancji. Kasację w tej sprawie skierował też Prokurator Generalny. Wniósł w niej o uchylenie wyroku w części dotyczącej wymiaru kary i ponownego rozpoznania sprawy przez sąd apelacyjny. Prokurator stwierdził, że tylko kara dożywotniego pozbawienia wolności pozwoli prawidłowo kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Kasacją ta ma zostać rozpatrzona w odrębnym postępowaniu.

Zobacz zdjęcia: Wypadek w Kielcach. Przewróciła się koparka!