Nowy mural w Dąbrowie Górniczej

i

Autor: FB Marcin Bazylak

Dąbrowa Górnicza

W Dąbrowie powstał nowy mural. Przestawiono na nim pułkownika kawalerii Wojska Polskiego

Na ośrodku sportowym Sztygarki w Dąbrowie Górniczej powstał nowy mural. Postać uwieczniona na muralu to Ignacy Kowalczewski, który jest patronem tegorocznych Dni Wolnościowych w Dąbrowie czyli 118. rocznicy Republiki Zagłębiowskiej 1905 i Narodowego Dnia Niepodległości.

W Dąbrowie Górniczej powstał nowy mural

25 października Marcin Bazylak, prezydent Dąbrowy Górniczej w mediach społecznościowych pochwalił się nowym muralem, który powstał na terenie miasta. Na ścianie Ośrodka Sportowego "Sztygarka" przy ul. Legionów Polskich uwieczniono wizerunek pułkownika Ignacego Kowalczewskiego.

Pułkownik Ignacy Kowalczewski jest patronem tegorocznych Dni Wolnościowych w Miasto Dąbrowa Górnicza, czyli 118. rocznicy Republiki Zagłębiowskiej 1905 i Narodowego Dnia Niepodległości - wyjaśnił Marcin Bazylak.

Inicjatorem powstania muralu jest Towarzystwo Przyjaciół Dąbrowy Górniczej. Projekt sfinansowało Ministerstwo Obrony Narodowej. Obchody Dni Wolnościowych rozpoczęły się 26 października. Tego dnia w Kinie „Kadr” odbyła się premiera filmu Agnieszki Holland pt. „Gorączka” z Bogusławem Lindą i Olgierdem Łukaszewiczem, która została poprzedzona słowem wstępnym o przebiegu Rewolucji 1905 r. w Zagłębiu Dąbrowskim.

Kim był Ignacy Kowalczewski?

Ignacy Marian Kowalczewski ps. „Sęp”, „Marian Sępiński” urodził się 30 stycznia 1895 w Dąbrowie Górniczej, (zm. 19 grudnia 1976 w Penley). W 1914 r. wyruszył jako żołnierz I Kompanii Kadrowej, by walczyć o niepodległość Polski. W listopadzie 1918 r. uformował pluton konny, a następnie na jego czele uczestniczył w rozbrajaniu wojsk austriackich i polskich na Zagłębiu. 

Pod koniec 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i walczył w III Pułku Ułanów z Bolszewikami, za co dwukrotnie został odznaczony Virtuti Militari. W okresie międzywojennym wspinał się po szczeblach kariery, obejmując stanowiska dowódcze w kolejnych pułkach kawalerii.

Po kapitulacji Warszawy 28 września był w niewoli niemieckiej. Od 1945 r. przebywał w II Korpusie Polskim, od 8 stycznia 1946 do demobilizacji - dowódca 4 Pułku Pancernego „Skorpion”. Po demobilizacji pozostał w Wielkiej Brytanii, w Londynie, a następnie przeniósł się do Penrhos w Walii. Został pochowany na cmentarzu w Pwllheli w Walii. Jego grób został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.