Sintra to jedno z najpiękniejszych miast Portugalii
W odkryciu Pałacu Biester nie pomaga geografia. Przed wścibskimi spojrzeniami turystów zmierzających do Quinta da Regaleira chroni go gruba warstwa parkowej zieleni. Lepiej widać go od drugiej strony, ale tam nikt nie ma czasu się zatrzymać i kontemplować, gdy na wzgórzu czeka Pałac Pena.
Ja zwiedziłam rezydencję tylko i wyłącznie dzięki szczęściu. A raczej - szczęściu w nieszczęściu. W poniedziałek (a może to była niedziela?) na południu Portugalii zaczęły płonąć lasy. Z Porto pojechaliśmy prosto do Coimbry, bo okolice Aveiro były w ogniu. Tam spędziliśmy dwa dni i w środę dotarliśmy do Sintry.
Mieliśmy bilety do Quinta da Regaleira, ale po dotarciu przed bramę okazało się, że z powodu zagrożenia pożarowego wstrzymano odwiedziny. Dopadła nas rezygnacja. Uznaliśmy, że jedyne, co możemy zrobić to iść ścieżką dalej i z poziomu ulicy podziwiać wszystkie mijane atrakcje.
Tak też uczyniliśmy, aż nagle naszym oczom ukazała się brama, za którą widać było soczystą zieleń i za którą znikali ludzie. Okazało się, że to wejście do Pałacu Biester, który - choć pomijany i niedoceniany - jest jedną z największych perełek Sintry.
Portugalski pałac z polskim akcentem. Biester Palace w Sintrze to prawdziwa perełka
Eklektyczny pałac i drewniana winda
Pałac Biester to budynek rodzinny zaprojektowany jako letnia rezydencja. Pomysłodawcą całej inwestycji był Ernesto Biester, bogaty dramatopisarz z Lizbony, który w 1880 roku zatrudnił jednego z czołowych portugalskich architektów - José Luisa Monteiro.
Niestety, Ernesto Biester zmarł w tym samym roku, a posiadłość trafiła w ręce jego brata i żony. Frederico i Amélia Freitas Guimarães Chamiço byli bogaci, obyci i zorientowani w międzynarodowych trendach. Dzięki czemu budowę udało się dokończyć i to z tak spektakularnym skutkiem.
Do pracy nad rezydencją zatrudniono najlepszych fachowców i artystów. Portugalczyk Leandro Braga wykonał misterne rzeźby w drewnie, Włoch Luigi Manini udekorował wnętrza, Francuz Paul-Jacques-Aimé Baudry pomalował sufity, a płytki do domu i ogrodu dostarczył słynny lizboński artysta Rafael Bordalo Pinheiro.
W efekcie rezydencja nabrała eklektycznego wymiaru, w którym zderzają się różne style, zaczynając od odrodzenia i romantyzmu, neogotyku i secesji kończąc. Każdy pokój został urządzony tak, by różnił się od pozostałych, lecz wspólnym mianownikiem wszystkich jest klasa. Co ciekawe, w Pałacu Biester znajdziemy drewnianą windę, którą zbudował Raoul Mesnier de Ponsard - inżynier odpowiedzialny za projekt słynnej windy Santa Justa w Lizbonie.
i
Egzotyczne ogrody i rodzinna tragedia
W rezydencji pełno jest nawiązań do Templariuszy. Na ścianach i suficie neogotyckiej kaplicy można podziwiać malunki, które są wyraźnie inspirowane historią zakonu, związanego z Sintrą od czasów Rekonkwisty. Tymczasem na sufitach w bibliotece i czytelni znajdziemy skomplikowane symbole pogańskie.
Z okien pałacu rozciąga się widok na egzotyczne ogrody zaprojektowane przez francuskiego architekta krajobrazu Françoisa Nogré. W bujnej zieleni kryją się wodospady, mosty i jaskinia udekorowana płytkami, która w upalne dni stanowi idealne schronienie. Znajdziemy tam też dwa punkty widokowe, z których rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na Sintrę i Zamek Maurów.
Niestety, małżeństwu nie było dane się nacieszyć pięknem ogrodów ani rezydencji. Zarówno rodzina Amalii, jak i bliscy Frederica ucierpieli w wyniku epidemii. W końcu śmierć przyszła po nich. Frederick zmarł w 1899 roku, Amelia rok później. Jedyną osobą, która pozostała na świecie żywych, była ciotka Amelii - Claudina Ermelinda Chamiço.
i
Polski reżyser nakręcił film w Pałacu Biester
Do dziś Pałac Biester pozostał w rękach prywatnych. Budynek przeszedł niewielką renowację i został otwarty dla gości w 2022 roku. Jednak zanim pierwsi turyści zachwycili się "nową" atrakcją Sintry, jej unikatowe piękno docenił Roman Polański.
Pałac i park posłużyły jako sceneria filmu "Dziewiąte wrota" (The Ninth Gate) z Johnnym Deppem w roli głównej (1999). Na potrzeby filmu jeden z pokoi został przekształcony w ogromną bibliotekę. Dziś na jednej ze ścieżek prowadzących do wejścia stoi tekturowa podobizna aktora, która przypomina o filmowym epizodzie Biester.
