Sanktuarium św. Walentego w Bieruniu należy do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu. Mieszkańcy nazywają je "Walencinkiem"; każdego roku z okazji Walentynek przyjeżdżają tu zakochani, by pomodlić się przed wizerunkiem patrona. 

Data powstania świątyni nie jest pewna. Przypuszcza się, że powstała na początku XVII wieku. W latach 1677-1680 i w 1845 roku zastępowała kościół parafialny św. Bartłomieja, który strawił pożar. W 1929 roku kościół św. Walentego został uznany za zabytek, a po II wojnie światowej został formalnie otoczony opieką państwa. 

Niestety, w 1971 roku zniszczył go pożar, który wybuchł z powodu wadliwej instalacji elektrycznej. Odbudowę rozpoczęto natychmiast, ale już rok później znów stanął w płomieniach - tym razem z powodu umyślnego podpalenia. Kompleksowy remont trwał do 1984 roku. 

W kościele znajdują się relikwie świętego Walentego. W 2015 roku został on podniesiony do godności sanktuarium św. Walentego. 

Kościół Wszystkich Świętych w Bojszowie pochodzi z XVI wieku i znajduje się w Bojszowie (gmina Rudziniec, powiat gliwicki). Pierwsze wzmianki o parafii pochodzą z 1376 roku, jednak badania dendrologiczne wskazują, że obecna budowla pochodzi z 1506 roku. Budowę ufundowała zamożna rodzina Ozorowskich. 

W okresie reformacji kościół był używany przez protestantów. W ręce katolików trafił na początku XVII wieku. Był kilkukrotnie remontowany m.in. w latach 1862, 1905 i 1964. Od 40 lat świątynia pełni funkcję filii i jest używana okazjonalnie podczas ślubów i pogrzebów.

Kościół św. Wawrzyńca w Chorzowie to drewniany kościół z XVI wieku. Został wzniesiony w 1599 roku w Knurowie. Służył parafianom dopóki nie stał się zbyt ciasny. Wówczas zapadła decyzja, by wybudować nową świątynię.

Od 1926 roku kościół był zamknięty i stopniowo niszczał, aż jego potencjał dostrzegł konserwator zabytków. To właśnie z inicjatywy dr Tadeusza Dobrowolskiego został zdemontowany i przeniesiony do Chorzowa na na Wzgórze Wyzwolenia. Doszło do tego w latach 1935–1938. Inwestorem całej akcji był zarząd miasta Chorzowa. Świątynia pełniła funkcję kościoła filialnego parafii św. Antoniego. W 1968 roku uzyskała status kościoła parafialnego. 

Kościół św. Marcina w Cieszowej to siedziba parafii św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Cieszowej.

Jego historia sięga 1679 roku, gdy w dokumentach wzmiankowano blisko 300-letnią kaplicę św. Marcina. W 1598 roku w tym miejscu stał kościół protestancki. Świątynia w obecnym kształcie została wybudowana w 1751 roku. Jej budowniczy w tym samym czasie postawił w miejscowości synagogę. 

Pierwsze wzmianki o kościele położonym w tym miejscu pochodzą z 1326 roku. Obecna świątynia została wzniesiona na zrębach pierwotnej. Z tego względu przez wiele lat uważano, że do budowy doszło na przełomie XVI i XVII wieku. Dopiero ostatnie badania drewna z więźby wskazują, że obecny kościół pochodzi z lat 1464-1466. To czyni go najstarszym na Śląsku kościołem drewnianym o konstrukcji zrębowej (obok świątyni w Łaziskach). 

Kościół powstał w stylu gotyckim, ale dziś zostały po tym jedynie ślady. Podczas przebudowy na przełomie XIX i XX wieku oryginalny kształt został zdeformowany. 

Kościół św. Jerzego w Gliwicach przynależy do parafii św. Ducha w Gliwicach-Ostropie. 

Pierwotna budowla powstała prawdopodobnie w 1340 roku i uległa spaleniu w czasie wojen husyckich. Około 1640 roku świątynię podpalili Szwedzi, z pożaru miały ocaleć jedynie prezbiterium oraz drewniana wieża. Kościół odbudowano najwcześniej w 1655 roku, stąd przypuszcza się, że nawa kościoła pochodzi z 1667 roku. Świątynię konsekrowano w 1719 roku. W latach 1925-1927 w jej sąsiedztwie powstał nowy, murowany kościół Ducha Świętego, który przejął funkcję parafialnego. W związku z inwestycją drewniany kościół wyłączono z użytkowania. 

Dopiero w 2006 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza parafii św. Ducha Józefa Kary rozpoczęła się współpraca ze specjalistami z Politechniki Śląskiej, by przywrócić świątynię do życia. Kolejne kilka lat zajęły prace remontowo-konserwatorskie. 

Kościół został wybudowany w 1493 roku w Zębowicach koło Olesna. Jego najstarszy zachowany opis pochodzi z 1679 roku. Sto lat później wybudowano nową wieżę, wzbogacono też wystrój wnętrza. 

W czasie III powstania śląskiego świątynię trafił pocisk artyleryjski - wszedł od strony prezbiterium blisko ołtarza głównego, przebił balustradę chóru muzycznego, organy i utkwił w belce poprzecznej. 

Gdy w 1911 roku w Zębowicach powstał murowany kościół, drewnianą budowlę wyłączono z użytkowania. W 1925 roku przeniesiono ją na Cmentarz Centralny w Gliwicach. Świątynia służyła jako pomocnicza kaplica pogrzebowa i miejsce modlitwy. Niestety, została zapomniana przez konserwatorów i zaczęła niszczeć. Pod koniec lat 70. XX wieku trzeba ją było zamknąć. 

Dopiero po upadku komunizmu w Polsce zapadła decyzja o ratowaniu zabytku. Kościół całkowicie rozebrano, a poszczególne elementy poddano konserwacji. Finalnie przeniesiono go na Cmentarz Starokozielski. Od 2000 roku świątynia pełni funkcję kościoła rektorskiego, a w 2004 roku podniesiono jej rangę do kościoła parafialnego. 

Kościół św. Barbary  mieści się w Górze (pow. pszczyński). Przypuszcza się, że został zbudowany w II połowie XVI wieku w formie kaplicy filialnej. W latach 1580-1628 był w rękach protestantów. Został rozbudowany w 1950 roku poprzez przesunięcie wieży i dodanie nawy. 

Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela w Grzawie mieści się w gminie Miedźna, w powiece pszczyńskim. Pierwotna świątynia istniała w tym miejscu już prawdopodobnie w XIV wieku. Obecna budowla powstała na początku XVI wieku. Lata 1580-1628 spędziła w posiadaniu protestantów. 

Kościół został wzniesiony w 1576 r. w Kościeliskach koło Olesna. W latach 1976-1978 roku został przeniesiony do Gwoździan. Jest usytuowany na sztucznym wzniesieniu. 

Kościół św. Michała Archanioła w Katowicach jest położony na Wzgórzu Beaty w parku Kościuszki. Został wzniesiony prawdopodobnie w 1510 roku w Syryni (pow. wodzisławski). Pierwsze wzmianki na jego temat pochodzą z XIV wieku. W 1938 roku świątynię przeniesiono do Katowic, a od 1997 roku pełni rolę jednego z oddziałów Muzeum Historii Katowic.

Kościół odpustowy pw. Świętej Trójcy w Koszęcinie został budowany w 1724 roku na miejscu poprzedniej świątyni z XVI wieku.

Na temat jego powstania krążą liczne legendy. Według jednej z nich miejsce budowy dawnego kościoła zostało objawiono córce miejscowego młynarza Wiktorii. Inna opowieść mówi, że w pobliżu miejsca budowy świątyni wcześniej odkryto źródło z uzdrowicielską wodą. 

Kościół św. Anny w Lublińcu należy do Parafii św. Mikołaja w Lublińcu. Został zbudowany w 1653 roku z fundacji Andrzeja Cellariego. Sto lat później świątynię odnowiono. Ostatni, gruntowny remont przeszła w latach 1999-2001.

Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach powstał na miejscu XIII-wiecznej kaplicy św. Stanisława Biskupa. Został wzniesiony w latach 1634–1636. W kolejnych wiekach  świątynia była wielokrotnie przebudowywana.  Wewnątrz zobaczymy 8 ołtarzy:

• główny w stylu rokoko
• Dzieciątka Jezus
• Najświętszego Serca Pana Jezusa
• Matki Bożej Częstochowskiej
• Matki Bożej Różańcowej
• św. Józefa
• św. Antoniego
• ołtarz w stylu barokowym

Kościół i Parafia w Miedźnej istnieją od co najmniej 700 lat. Pierwsza pisemna wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1326 roku. Świątynia została rozbudowana w XVII wieku (m.in. powiększono nawę główną). Wyposażenie jest głównie barokowe. 

 Pierwsze wzmianki na temat świątyni pojawiły się już w XII wieku. Została ona zniszczona przez wichurę pod koniec XIV wieku i odbudowana na początku XV wieku. Obecna budowla pochodzi z 1499 roku. W kolejnych latach kościół był wielokrotnie przebudowywany. W 1650 roku dobudowano kaplicę boczną, którą ufundował Franciszek Rogojski ze Słupska. Z kolei Aleksander Zawadzki sfinansował powstanie loży kolatorskiej w 1852 roku. W 2009 roku w kościele ruszyły ostatnie prace remontowe i konserwatorskie. 

Prawdopodobnie w Rachowicach istniał kościół pw. Trójcy Świętej już w XIV wieku. W zapisie z 1447 roku uwzględniono parafię w Rachowicach. Murowane prezbiterium pochodzi z przełomu XV i XVI wieku. Zaś drewniana nawa kościoła została wybudowana około 1668 roku. Drewniana wieża z końca XVIII wieku uległa spaleniu w 1705 roku i została odbudowana dopiero 80 lat później. 

Pierwsze wzmianki o kościele w Rudzińcu pochodzą z 1447 roku. Wiadomo, że w XVII wieku świątynia przeszła w posiadanie protestantów.

Obecna budowla pochodzi z 1657 roku. Ufundował ją Wacław Pełka, ówczesny właściciel Rudzińca. W II połowie XVII wieku kościół stał się filią parafii w Rudnie. W 1853 roku dostawiono do niego wieżę-dzwonnicę, a w 1872 roku wykonano ceglaną podmurówkę. Od 1945 roku kościół pełni funkcję parafialnego. 

Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach jest kościołem filialnym parafii Trójcy Świętej w Rachowicach. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z 1447 roku. Pierwotna budowla została rozebrana w 1673 roku. Dwa lata później na jej miejsce postał nowy kościół. W kolejnych wiekach był wielokrotnie odnawiany. W 2001 roku odkryto tam oryginalne  polichromie z XVII wieku. 10 lat później zbudowano nowe organy. 

Przypuszcza się, że kościół w Sierotach istniał już w XVIII wieku. Obecna budowla pochodzi z XV wieku. Przez kilkadziesiąt lat świątynia była używana przez protestantów. Dopiero w 1629 roku trafiła w ręce katolików. W kolejnych dekadach była rozbudowywana i odnawiana. W ramach ostatniego remontu odnowiono gotyckie polichromie.

Wiadomo, że Stara Wieś posiadała kościół i parafię już w 1326 roku. Budowę drugiej świątyni rozpoczęto w 1522 roku. Sto lat później dokonano pierwszej przebudowy, w ramach której do budynku dostawiono wieżę. W kolejnych latach kościół przechodził liczne renowacje. Do rejestru zabytków trafił w 1934 roku.  

W latach 2009–2012 odkryto tam polichromie w prezbiterium pochodzące z XVI, XVIII i XIX wieku. Zostały zakonserwowane, podobnie jak malowidła na balustradzie chóru muzycznego oraz w przestrzeni pod wieżą.

Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Zabrzu został wybudowany w latach 1928–1929 w dzielnicy Poremba z inicjatywy proboszcza parafii św. Franciszka w Zabrzu, ks. Józefa Benneka. Fundatorami inwestycji były Kuria Biskupia we Wrocławiu, Państwowy Zespół Kopalń oraz Górnośląski Zakład Koksowniczy. Zdecydowano się na budowlę z drewna z uwagi na ryzyko wystąpienia szkód górniczych.

Po II wojnie światowej kościół podniesiono do rangi samodzielnej parafii (wcześniej był podległy parafii św. Franciszka w Zabrzu). W latach 1994-2001 przeszedł gruntowny remont. Zamontowano wówczas 18 nowych witraży; pojawiły się też nowe obrazy przedstawiające Matkę Boską Nieustającej Pomocy oraz Jezusa Miłosiernego. 

W 2008 roku kościół wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Kościół św. Wawrzyńca w Zacharzowicach jest kościołem filialnym parafii Wszystkich Świętych w Sierotach.

Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą w Zacharzowicach pochodzą z 1447 roku. W latach 1570−1629 trafił w ręce luteranów. Przypuszcza się, że to właśnie oni są odpowiedzialni na świątynię, którą dziś widzimy. Budowlę miał zainicjować pastor Petru Vulpes. Około 1675 roku dobudowana została wieżę. W następnych latach kościół był wielokrotnie remontowany. 

Kościół św. Barbary w Bielsku-Białej powstał w 1690 roku i jest przykładem dawnego wiejskiego budownictwa sakralnego w stylu śląsko-małopolskim.

Pierwsza świątynia w Mikuszowicach powstała prawdopodobnie w XIII wieku. W połowie XV wieku zniszczyła ją powódź. Druga świątynia została wzniesiona w 1455 toku. Przez krótki czas pełniła rolę parafii - do czasu, gdy przejęli ją protestanci. Budynek wrócił w ręce katolików dopiero w 1615 roku. Niestety, 70 lat później spłonął w pożarze, który wywołało uderzenie pioruna. 

Budowę obecnego, trzeciego kościoła zlecił proboszcz łodygowicki Urban Kupiszowski. Roboty zakończyły się w 1690 roku. Poświęcenia dokonano dwa lata później. W kolejnych latach świątynia była wielokrotnie przebudowywana i remontowana.